Μια Τροφαντή Φαντασίωση

Δούλευα ήδη αρκετούς μήνες στο πρακτορείο μοντέλων και είχα εξυπηρετήσει πολλούς πελάτες, οι οποίοι είχαν μείνει ενθουσιασμένοι. Είχα αποκτήσει έναν κύκλο σταθερών πελατών και έβγαζα αρκετά χρήματα. Ο Θάνος, που διεύθυνε το πρακτορείο, μου προωθούσε όλους σχεδόν τους πελάτες με ιδιαίτερα γούστα. Ένα απόγευμα της Μεγάλης Εβδομάδας του 1984 κτύπησε το τηλέφωνο. Ο Θάνος μου μίλησε για έναν κληρικό που αναζητούσε μια τροφαντή βυζαρού για μια συγκεκριμένη ιδιότυπη φαντασίωση. Όπως πάντα, τον άκουσα με προσοχή και του είπα να με αφήσει λίγο να το σκεφτώ.

Δεν μπορώ να πω ότι με ενέπνεε η πρόταση του Θάνου. Από μικρή απεχθανόμουν τις αγκυλώσεις. Απορρίπτω τόσο τον Kλήρο, όσο και τους Κομουνιστές. Είμαι εντελώς αντίθετη με τις ιδεοληψίες, τόσο τις θρησκευτικές, όσο και τις πολιτικές. Ωστόσο, σέβομαι το θρησκευτικό και πολιτικό συναίσθημα των άλλων και αποφεύγω να το προσβάλλω έμμεσα ή άμεσα. Η πρόταση του ιερέα συνεπαγόταν ιεροσυλία. Πριν απαντήσω στο Θάνο, μίλησα με την Ελίνα, εκφράζοντας τις επιφυλάξεις μου. Η Ελίνα με συμβούλεψε να μην αρνηθώ άμεσα, γιατί ίσως ο Θάνος να σταματούσε να με τροφοδοτεί με καλούς πελάτες. Αντ’ αυτού, μου πρότεινε να ζητήσω ένα μεγάλο ποσό, ώστε ο κληρικός να κάνει πίσω. Έτσι, δεν θα έμενα εκτεθειμένη στο πρακτορείο και θα ξεφορτωνόμουν και τον κολασμένο ιερέα. Ακολούθησα την συμβουλή της Ελίνας και ζήτησα για το ραντεβού τρεις φορές πάνω από τη συνηθισμένη μου ταρίφα. Προς μεγάλη μου έκπληξη, ο Θάνος με πήρε ύστερα από κανένα δεκάλεπτο και μου είπε ότι ο κληρικός δεχόταν.

Το Χαρτοκιβώτιο

Το ραντεβού προγραμματίστηκε για την Παρασκευή 27 Απριλίου 1984, στις εννιά και μισή το βράδυ. Θα συναντούσα τον κληρικό, που αργότερα έμαθα ότι λεγόταν Ευμένιος, σε μια εκκλησία στα σύνορα Αμαρουσίου – Κηφισιάς. Ο Ευμένιος με ήθελε ντυμένη καλόγρια για σεξ, με παιχνίδι ρόλων. Είχε στείλει στο Θάνο ένα χαρτοκιβώτιο με διάφορα χρήσιμα για το ραντεβού αντικείμενα. Ο Θάνος το έφερε ο ίδιος στο σπίτι, τρεις-τέσσερεις μέρες πριν το ραντεβού. Ήθελε και καλά για ευχηθεί τα κορίτσια και μένα για το Πάσχα. Μαζί με το χαρτοκιβώτιο, μου έφερε κάποια λεφτά που μου χρωστούσε και ένα καλό πουρμπουάρ που είχε αφήσει ένας πελάτης. Παμπόνηρος τύπος. Φοβόταν μήπως δω το περιεχόμενο του χαρτοκιβωτίου και κάνω πίσω. Με «γλύκανε» , λοιπόν, με τα χρήματα ώστε να μην χάσει τον κληρικό ως πελάτη. Μάλλον, όπως έκανε συχνά σε πελάτες, είχε χρεώσει τον ιερέα ακόμα παραπάνω χρήματα από όσα ζήτησα και είχε τσεπώσει τη διαφορά...

Το χαρτοκιβώτιο περιείχε πληθώρα αντικειμένων. Πέρα από μια πλήρη καλογερική ενδυμασία, μέσα στο χαρτοκιβώτιο υπήρχαν ένα σετ σιθρού δαντελωτά εσώρουχα, ένα κλειδί, ένας μεγάλος ξύλινος σταυρός για το λαιμό, μια συσκευασία με πράσινα σαπούνια Αρκάδι και ένα μεγάλο μπουκάλι άρωμα. Μαζί με αυτά, ο Ευμένιος είχε στείλει και 5-6 σελίδες με οδηγίες για το ραντεβού. Δεν θυμάμαι άλλον πελάτη να είναι τόσο λεπτομερής και συγκεκριμένος για τις επιθυμίες του. Όταν έφυγε ο Θάνος, διαβάσαμε τις οδηγίες με τα κορίτσια και γελάσαμε με την καρδιά μας. Μετά, έβαλα το χαρτοκιβώτιο στην άκρη και έπλυνα την ενδυμασία και τα εσώρουχα για να στεγνώσουν έγκαιρα. Στο μεσοδιάστημα μέχρι το ραντεβού με τον Ευμένιο, επικεντρώθηκα στα ραντεβού που είχα ήδη προγραμματίσει.

Μια Kαλόγρια Στην Ολονυκτία

Την ημέρα του ραντεβού άρχισα να ακολουθώ τις οδηγίες του Ευμένιου. Έκανα ένα μπάνιο, χρησιμοποιώντας μόνο πράσινο σαπούνι, όπως μου είχε γράψει. Κατόπιν, ξύρισα τις μασχάλες και το μουνί μου. Πασπάλισα το σώμα και τα εσώρουχα μου με μπόλικο από το άρωμα που μου είχε στείλει. Στη συνέχεια, έπιασα τα μαλλιά μου κότσο, φόρεσα την καλογερική ενδυμασία και ψέκασα και άλλο άρωμα πάνω της. Έβαλα, τέλος, την μαντήλα στο κεφάλι και φόρεσα τον σταυρό και τη ζώνη. Ήμουν έτοιμη να ξεκινήσω.

Η Ελίνα φύλαξε τσίλιες, ώστε να βγω από την πολυκατοικία χωρίς να με δουν. Περπάτησα γρήγορα στην Πλατεία Δαβάκη και σταμάτησα ένα διερχόμενο ταξί. Μπήκα μέσα, κάθισα στο πίσω μέρος και είπα στον ταξιτζή να με πάει στην εκκλησία που θα με περίμενε ο Ευμένιος. Το άρωμα ήταν πολύ βαρύ. Μοίραζε έντονα τριαντάφυλλο. Δεν ήταν αγορασμένο από Ελλάδα, στο μπουκάλι του οι επιγραφές ήταν γραμμένες στο κυριλλικό αλφάβητο. Ο Ευμένιος πρέπει να το είχε παραγγείλει από κάποια σοσιαλιστική χώρα, μέσω της εκκλησίας. Άνοιξα το παράθυρο και έβγαλα τις οδηγίες του Ευμένιου για μια τελευταία ανάγνωση.

Ο ταξιτζής κάποια στιγμή μου άνοιξε κουβέντα. Με ρώτησε για την μονή από την οποία προερχόμουν και που πήγαινα τέτοια ώρα το βράδυ. Απάντησα, σύμφωνα με τις οδηγίες του Ευμένιου, ότι προερχόμουν από την μονή του Αγίου Συμεών στο Μεσολόγγι. Είχα έρθει στην Αθήνα ως εκπρόσωπος της μονής σε ένα ιερατικό συνέδριο. Επειδή εκείνη την ημέρα ήταν του Αγίου Συμεών και, αφού είχα τελειώσει από το συνέδριο, πήγαινα στην εκκλησία για μια ολονυκτία που γινόταν για τη χάρη του Αγίου. Ο ταξιτζής το έχαψε και με πήγε στην εκκλησία χωρίς πολλές άλλες ερωτήσεις. Όταν φτάσαμε πήγα να τον πληρώσω, αλλά δεν μου πήρε λεφτά. Μου ζήτησε να δεηθώ για αυτόν και την οικογένειά στον Άγιο Συμεών και να δωρίσω τα χρήματα που θα του έδινα για την κούρσα στην εκκλησία. Τον ευχαρίστησα, του ευχήθηκα «Μεθ’ ημών ο Θεός», κατέβηκα από το ταξί και κατευθύνθηκα προς την πόρτα του ναού.

Προσευχή για Συγχώρεση

Για να μπω στην εκκλησία, χρησιμοποίησα το κλειδί που μου είχε στείλει ο Ευμένιος. Η ατμόσφαιρα ήταν λίγο ανατριχιαστική. Τα φώτα ήταν σβηστά και επικρατούσε απόλυτη ησυχία. Το μόνο φως προερχόταν από μερικά κεριά που έκαιγαν στα μανουάλια και κάποια καντήλια στο τέμπλο και στους κίονες του ναού. Ο χώρος μύριζε λιβάνι και καμένο κερί. Τα βήματά μου αντηχούσαν απόκοσμα στον άδειο ναό. Οι εικόνες έμοιαζαν να είχαν καρφώσει το βλέμμα τους πάνω μου. Ο Ευμένιος δεν φαινόταν, αλλά ήξερα ότι ήταν εκεί. Έκανα το σταυρό μου και προχώρησα μπροστά στο προσκυνητάριο, όπου υπήρχε μια εικόνα του Χριστού. Γονάτισα, ένωσα τα χέρια μου σε στάση προσευχής και άρχισα να απαγγέλω τον 50^o ψαλμό, όπως είχε γράψει στις οδηγίες του ο Ευμένιος.

Είχα φτάσει στο στίχο «απόστρεψον το πρόσωπόν σου από των αμαρτιών μου», όταν άκουσα βήματα πίσω μου. Συνέχισα την απαγγελία. Τα βήματα πλησίασαν και ένιωσα ένα χέρι στον ώμο μου. Μια χαρακτηριστικά παπαδίστικη φωνή διέκοψε την απαγγελία μου. Ήταν ώρα να εκτελεστεί το κύριο μέρος του σεναρίου.

- «Συγνώμη που σε διακόπτω αδερφή του ελέους. Ήμουν στο γραφείο και άκουσα την προσευχή σου. Είσαι καλά;»

- «Ήμαρτον Δέσποτα. Με λένε αδερφή Πανσέμνη και είμαι μία εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή. Προσκυνώ μετά μεταμελείας την εικόνα του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, αιτούμενη από τον Πανάγαθο συγχώρεση των ανομημάτων μου»

- «Σήκω τέκνον μου και έλα να αδειάσεις τη ψυχή σου. Δεύτε διαλεχθώμεν, λέγει Κύριος και εάν ώσιν αι αμαρτίαι υμών ως φοινικούν, ως χιόνα λευκανώ. Πες μου τα πάντα.»

Σηκώθηκα και προχώρησα στο μπροστινό μέρος του ναού. Ο Ευμένιος με ακολούθησε, χωρίς να παραλείψει να μου χουφτώσει τον κώλο, καθώς περπατούσα.

Εξομολόγηση

Ο Ευμένιος με οδήγησε προς το αριστερό κλίτος του ναού, μου είπε να κάτσω σε ένα στασίδι και έκατσε δίπλα μου. Τότε, τον είδα για πρώτη φορά. Ήταν γύρω στα 35 με 40, μέτριος στο ύψος και στο βάρος. Είχε πυκνά καλοχτενισμένα μαλλιά και κοντή, για ιερέα της εποχής, γενειάδα. Φορούσε απλά άμφια. Συμπαθητικός στην εμφάνιση, χωρίς να είναι κάτι το ιδιαίτερο. Μου χαμογέλασε πατρικά και μου ζήτησε να του μιλήσω για τις αμαρτίες μου.

Ακολουθώντας το σενάριο, είπα στον Ευμένιο ότι, καθώς επέστρεφα στη μονή μου, ένας ανώμαλος στο δρόμο, μου έδειξε το πέος του. Συνέχισα λέγοντας ότι, όταν είδα το πέος, μου άρεσε τόσο που σκέφτηκα να το πιάσω και να το χαϊδέψω. Μίλαγα αργά με χαμηλωμένο το βλέμμα και σταυροκοπιόμουν κάθε τόσο για να προσδώσω ρεαλιστικότητα στην εξομολόγηση. Ο Ευμένιος φαινόταν να ερεθίζεται.

- «Μόνο να το χαϊδέψεις ήθελες τέκνο μου;»

- «Όχι, πάτερ. Ήθελα μετά να το πάρω στο στόμα μου και ύστερα να το νιώσω μέσα μου. Είναι μεγάλη αμαρτία;»

- «Εξαρτάται. Πρέπει να ξέρω τι ακριβώς ήθελες να κάνεις με το πέος. Δείξε μου χωρίς να κρύψεις τίποτα.»

- «Πώς να σας δείξω πάτερ;»

- «Σήκω, βγάλε τον μανδύα και τον χιτώνα σου, φαντάσου ότι το πέος που είδες είναι το δικό μου και δείξε μου τι ήθελες να κάνεις».

Έμεινα για λίγο ακίνητη, δήθεν ότι σοκαρίστηκα. Μετά σηκώθηκα, έκανα το σταυρό μου και ξεκίνησα να γδύνομαι.

Καλογερικό Στριπτίζ

Το μακροσκελές σημείωμα του Ευμένιου δεν παρείχε οδηγίες για τη συνέχεια. Έπρεπε να αυτοσχεδιάσω. Είχα καταλάβει ότι για την περίπτωση του Ευμένιου, το τυπικό στριπτίζ δεν ήταν ενδεδειγμένο. Σηκώθηκα, λοιπόν, έκανα μερικά βήματα και με γυρισμένη την πλάτη μου στον Ευμένιο άρχισα να γδύνομαι. Η ιδέα ήταν να γδυθώ όπως θα γδυνόταν μια μοναχή πριν κοιμηθεί, αλλά αργά και κάνοντάς του τις κατάλληλες ερωτήσεις για να καυλώσει.

Κάθε φορά που έβγαζα κάποιο από το πολλά ρούχα της ενδυμασίας, σταματούσα και ρώταγα τον Ευμένιο αν με αυτό που έκανα συμφωνούσε ο Κύριος. Εκείνος με καθησύχαζε λέγοντας μου διάφορες χριστιανικές μαλακίες. Αφού του έφερνα μερικά προσχήματα, αραδιάζοντας κάτι ευαγγελικές περικοπές που είχα μάθει στο Λύκειο, συνέχιζα αφαιρώντας το επόμενο ρούχο. Από τη φωνή του φαινόταν ότι ο Ευμένιος είχε γίνει πύραυλος. Όταν έβγαλα και το σουτιέν, φόρεσα τον ξύλινο σταυρό και γύρισα προς τον Ευμένιο, καλύπτοντας με τα χέρια τα βυζιά μου.

Ιερατική Πίπα

Ο Ευμένιος είχε βγάλει τα ράσα και τον έπαιζε καθισμένος στο στασίδι. Είχα μείνει μόνο με την κυλόττα, την μαντήλα και το σταυρό. Με κατεβασμένα τα μάτια τον ρώτησα με τρεμάμενη κοριτσίστικη φωνή:

- «Να βγάλω και το βρακάκι μου, πάτερ;»

«Ναιαιαιαιαι, χονδρούλα μου, Ναιαιαιαιαι…»,

απάντησε ο Ευμένιος, ξεκινώντας να παίζει τον πούτσο του πιο γρήγορα. Χωρίς να γυρίσω αυτή τη φορά την πλάτη, έβγαλα την κυλόττα και πλησίασα περισσότερο τον Ευμένιο.

- "Αχ τι βυζαρούμπες είναι αυτές; Τι τροφαντό μουνάκι έχεις, αδερφή; Χύνω στην στρογγυλή σου κοιλίτσα, χύνωωωω"

Λίγο πριν φτάσω κοντά του, ο Ευμένιος έχυσε εκσφενδονίζοντας το σπέρμα του στην κοιλιά μου.

Συνέχισα, σαν να μην είχε χύσει, να πλησιάζω τον Ευμένιο και γονάτισα μπροστά του, κοιτώντας πάντα χαμηλά και ένοχα.

- «Θέλετε ακόμα να σας δείξω τι ακριβώς ήθελα να κάνω στο πέος του ανώμαλου; Θα παραβώ τον όρκο μου ως μοναχή, αν το κάνω.»

- «Μη φοβού οσιώτατη αδερφή, εξουσίαν έχει ο Υιός του ανθρώπου αφιέναι επί της γής αμαρτίας»,

απάντησε λαχανιασμένα ο Ευμένιος. Έκανα το σταυρό μου, σήκωσα το βλέμμα προς τον ουρανό και ενώνοντας τα χέρια μου απήγγειλα τον στίχο «Ελέησόν με, ο Θεός, κατά το μέγα έλεός σου και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημά μου», από τον 50^ο ψαλμό, που γούσταρε να ακούει ο Ευμένιος. Κατόπιν, πήρα την πούτσα του Ευμένιου στο στόμα και άρχισα αργά να τον πιπώνω.

Η τεχνική μου στις πίπες είχε εξελιχθεί ακόμα περισσότερο από όταν άρχισα να δουλεύω πουτάνα. Τον τρέλανα τον παπά με τα κόλπα μου. Στην διάρκεια της πίπας δεν σταμάτησα να παίζω το ρόλο της καλόγριας, ρωτώντας αν είχα συγχωρεθεί από τον πειρασμό. Ο Ευμένιος μου χάιδευε το κεφάλι πάνω από τη μαντήλα, λέγοντάς μου με καυλωμένη φωνή ότι ακόμα δεν είχα συγχωρεθεί και έπρεπε να συνεχίσω.

Πισωκολλητό στο Ιερό

Δεδομένου ότι είχε ήδη εκσπερματώσει μια φορά, δεν ήθελα ο Ευμένιος να τελειώσει με την πίπα μου. Αν έχυνε και δεύτερη φορά, ίσως δεν μπορούσε μετά να γαμήσει και να έμενε δυσαρεστημένος. Αλλά ακόμα και να μπορούσε, θα αργούσε πολύ να τελειώσει, κάτι που δεν ήταν προς το συμφέρον μου. Αφού του τον έκανα κάγκελο, τον ρώτησα με αφελές βλέμμα:

- «Δεν ήθελα μόνο να χαϊδέψω και να πάρω το πέος του ανώμαλου στο στόμα μου, ήθελα να το νιώσω και μέσα μου. Πρέπει να με γαμήσετε για να συγχωρεθώ, ή είμαι εντάξει με το τσιμπούκι που σας έκανα;»

- «Βεβαίως και πρέπει να σε γαμήσω για να συγχωρεθείς, παχουλούλα μου. Μην φοβάσαι, είσαι σαν το απολωλός πρόβατο και είμαι εγώ ο αγαθός ποιμήν.»

Ο Ευμένιος σηκώθηκε και, πιάνοντας με από το χέρι, με οδήγησε στο ιερό. Βιαζόταν πολύ, με το ζόρι τον σταμάτησα για λίγο προκειμένου να πάρω από τη τσάντα μου ένα προφυλακτικό.

Όταν μπήκαμε στο ιερό, ο Ευμένιος με έβαλε να πιαστώ από την αγία τράπεζα και να σκύψω. Κατόπιν, φόρεσε το προφυλακτικό που του έδωσα, άνοιξε τα κωλομέρια μου και έβαλε στο μουνί μου την πούτσα του. Άρχισε να με πηδάει βίαια βογκώντας δυνατά. Συνέχισε έτσι για αρκετή ώρα. Ομολογώ ότι ερεθίστηκα, κυρίως χάρις στο γεγονός ότι το καυλί του Ευμένιου, παρότι είχε κανονικό μέγεθος, ήταν πάρα πολύ σκληρό. Ξεκίνησα να αναστενάζω ηδονικά και να παροτρύνω τον Ευμένιο, ζητώντας του να με ευλογήσει. Ο Ευμένιος ανταποκρίθηκε αυξάνοντας το ρυθμό του και φωνάζοντας δυνατά «Την ευλογίαν μου», καθώς μπαινόβγαινε μέσα μου.

Ορθόδοξο και Γλειφομούνι στην Αγία Τράπεζα

Όταν κουράστηκε από τη στάση αυτή, ο Ευμένιος μου ζήτησε να σηκωθώ και να ξαπλώσω στην αγία τράπεζα. Έκανα όπως μου είπε και άνοιξα διάπλατα τα πόδια μου, καλύπτοντας όμως με την παλάμη το μουνί μου.

- «Αχ, ακόμα δεν συγχωρέθηκα πάτερ; Μούδιασε το μουνάκι μου. Έχω να το χρησιμοποιήσω πάνω από πέντε χρόνια, όταν με ατίμασε ένας βοσκός στο χωρίο, πριν γίνω μοναχή.»

- «Μεγάλο ήταν το αμάρτημα σου, ζουμερούλα μου, χρήζει πλήρους μετανοίας. Πρέπει να νιώσεις αυτό που πόθησες για να δεις ότι δεν αξίζει να σε απομακρύνει από την οδό της αληθείας»,

απάντησε ο Ευμένιος και μου έφερε την ψωλή του στο στόμα.

Τον πίπωσα για λίγο πάνω από το προφυλακτικό. Ο πούτσος του ήταν πολύ καυλωμένος, αλλά δυσκολευόταν να χύσει δεύτερη φορά. Όταν έφτασε αρκετά κοντά στον οργασμό, ο Ευμένιος τραβήχτηκε, με πλησίασε από μπροστά και σταύρωσε το ανοικτό μουνί μου. Κατόπιν, σκαρφάλωσε πάνω μου στην Αγία Τράπεζα και ξεκίνησε να με πηδάει σαν τρελός. Στο σεξ ήταν πολύ ομιλητικός, αλλά χωρίς να λέει χυδαιότητες.

- «Πόσο ηδονικό είναι το αιδοίο σου»

- «Μου αρέσουν τα πιασίματά σου»

- «Άσε τα στήθη σου να πάλλονται»

- «Την ευαρέσκεια και την ευχή μου να έχεις, χονδρούλα μου»,

ήταν μερικές από τις φράσεις που χρησιμοποιούσε καθώς με γαμούσε. Δεν άργησε πολύ να τελειώσει, φωνάζοντας πολύ δυνατά

- «Πανσέμνηηηηηηηη»

Βγήκε από μέσα μου και ξεκίνησε να μου κάνει γλειφομούνι στην κλειτορίδα. Κατάλαβα ότι, όπως πολλοί πελάτες, ήθελε να χύσω για να γευτεί τα υγρά μου. Ευτυχώς, ήμουν αρκετά ερεθισμένη και τέλειωσα στο πρόσωπό του γρήγορα.

Προσευχή Μετά την Εξομολόγηση

Αφού ρούφηξε και την τελευταία σταγόνα από τα υγρά μου, ο Ευμένιος σηκώθηκε. Μου είπε να περάσουμε έξω από το ιερό. Βγήκαμε στον ναό και έβαλε το ράσο του. Εμένα μου είπε να μην ντυθώ ακόμα. Δίψαγα πολύ, αλλά είχα ξεχάσει να φέρω νερό. Ζήτησα νερό στον Ευμένιο, ο οποίος μου έδωσε να πιώ αγιασμό. Μετά μου ζήτησε να γονατίσω γυμνή μπροστά του και να διαβάσω μια προσευχή για μετά την εξομολόγηση, που μου έδωσε γραμμένη σε ένα κομμάτι χαρτί από την τσέπη του. Όσο έλεγα την προσευχή, ο Ευμένιος κρατούσε το κεφάλι μου κοντά στον πούτσο του. Δεν έφτασε σε πλήρη στύση, αλλά τον ένιωσα να ερεθίζεται, καθώς με άκουγε να απαγγέλω.

Όταν τέλειωσα, ο Ευμένιος με άφησε να σηκωθώ και να ντυθώ πάλι με την καλογερική ενδυμασία. Καθώς ντυνόμουν μου έλεγε την ονομασία κάθε ρούχου και εξαρτήματος, εξηγώντας μου τη σημασία τους. Τον άκουγα με προσοχή, εκφράζοντας θαυμασμό για τις γνώσεις του. Ο πελάτης θέλει πρωτίστως να πει αυτά που νιώθει, βρίσκοντας ανταπόκριση και δευτερευόντως να πηδήξει. Όταν ντύθηκα, ο Ευμένιος μου είπε να πάω στο παγκάρι και να πάρω όσα χρήματα είχε μέσα. Αρνήθηκα, αλλά ο Ευμένιος επέμενε ότι αυτό θα τον έκανε να νιώσει όμορφα. Έκανα ακριβώς όπως μου είπε. Η τσάντα μου ήταν ασήκωτη από τα ψιλά και τα μικρά χαρτονομίσματα, με τα οποία τη φόρτωσα. Ευτυχώς που είχα πάρει τη μεγαλύτερη μου τσάντα...

Επιστροφή

Ο Ευμένιος με συνόδεψε έξω από την εκκλησία και με πήγε με το αυτοκίνητό του στη λεωφόρο Κηφισίας, από όπου πήρα ταξί για το σπίτι μου. Και αυτός ο ταξιτζής, παρότι αμίλητος και λίγο αντιπαθής στην όψη, δεν μου πήρε χρήματα για την κούρσα.

Έφτασα σπίτι λίγο πριν τις μια το πρωί. Τα κορίτσια είχαν έρθει από τα ραντεβού τους πολύ πριν από έμενα. Είχαν ανησυχήσει που αργούσα, επειδή ο παπάς ήταν καινούργιος πελάτης. Όταν είδαν ότι ήμουν καλά, ξαπλώσαμε κουρασμένες. Την επόμενη μέρα, πριν πάμε στο Πανεπιστήμιο, συζητήσαμε για τους πελάτες της προηγούμενης. Φυσικά, ο Ευμένιος μονοπώλησε σχεδόν την συζήτηση...

Οι τρεις Ιεράρχες

Ο Ευμένιος αποδείχθηκε πιστός πελάτης. Ήθελε να βιώνει σταθερά το ίδιο σενάριο, με κάποιες μικροδιαφορές. Σιγά-σιγά, μου ανοίχθηκε και με πληροφόρησε ότι παντρεύτηκε πριν χειροτονηθεί, χωρίς να είναι ερωτευμένος. Η γυναίκα του, με την οποία είχε πέντε παιδιά, ήταν πολύ καλός άνθρωπος, αλλά στο σεξ εντελώς κρύα. Το 1979 σε μια εκδρομή ιερού προσκυνήματος είχε γνωρίσει την μοναχή Πανσέμνη, την οποία ερωτεύτηκε, χωρίς ποτέ να το αποκαλύψει σε κανέναν. Επειδή δεν μπορούσε να την ξεπεράσει, κατέφυγε στις υπηρεσίες μου. Στον Ευμένιο, δώσαμε με τα κορίτσια το παρατσούκλι «πατέρας Κεράτιος».

Ο Ευμένιος μου γνώρισε άλλους δυο ακόλαστους ιερείς, τους οποίους συνέστησα ως πελάτες στο πρακτορείο. Και οι δυο απέφεραν σε όλες μας πολλά κέρδη. Στον ένα από αυτούς δώσαμε το παρατσούκλι «πατέρας Χρημάτιος», επειδή ήταν εξαιρετικά γενναιόδωρος. Του άρεσε να παίρνει δυο κοπέλες και να τις πηγαίνει Σαββατοκύριακα εκδρομές σε ακριβούς προορισμούς, για σεξ και διασκέδαση. Στις εκδρομές ερχόταν ντυμένος με κανονικά ρούχα. Πολύ γλεντζές, άσσος στο ζεϊμπέκικο και δεινός πότης, ξόδευε χωρίς να λογαριάζει το χρήμα. Στον άλλο δώσαμε το παρατσούκλι «πατέρας Πισωγλέντιος», επειδή ήταν κρυφή αδερφή. Δεν μας έκανε σεξ. Μας ζητούσε να του βάζουμε κεριά και λαμπάδες στον κώλο και μετά να τον ξευτιλίζουμε.

Ηθικό Δίδαγμα από την Ιστορία: Όσοι πιστεύετε στην εκκλησία, διαλέξτε με προσοχή σε ποιον ιερέα βασίζετε τη σωτηρία της ψυχής σας...